میکرونیدلینگ و مزونیدلینگ (mesoneedling & microneedling micro needling)
میکرونیدلینگ در واقع روش تحریک کلاژن سازی (Percutaneous Collagen Induction Therapy) میباشد که با تحریک مکانیکال پوست موجب ترمیم آسیبهای ساختاری پوست میشود.
درمان القای کلاژن (CIT) برای از بین بردن خطوط ظریف، جای زخم و جوش و بهبود شرایط کلی پوست کاربرد دارد. در این عمل از سوزنهای بسیار ظریف برای ایجاد آسیبهای بسیار جزیی پوستی استفاده میشود تا تولید کلاژن و الاستین تحریک شود. فرایند ترمیم پوست به ضخیمتر شدن لایه درم و نرمتر شدن چروکها میانجامد. پوست محکمتر و کشیده میشود، خاصیت کشسانی خود را بازمییابد، چروک و خطوط ظریف کاهش چشمگیری مییابد، منافذ پوست کوچکتر میشود، گردش خون تحریک و شرایط کلی پوست بهتر میشود.
روش مکانیزه میکرونیدلینگ با درماپن انجام میشود که شبیه یک قلم است و تعدادی سوزن بر روی سر آن تعبیه شده و با حرکت رفت و برگشتی سوزنها، عمل سوراخ شدن پوست انجام میشود. در دستگاه درماپن عمق نفوذ سوزنها قابل تغییر است و از ۰٫۲۵ تا ۲٫۵ میلیمتر قابل تنظیم میباشد. سوراخهای ایجاد شده. بسیار ریز هستند و با چشم غیر مسلح دیده نمیشوند و ظرف چند ساعت بسته شده و مختصر قرمزی و تورم که بعد از میکرونیدلینگ ایجاد میشود چند روز بعد محو شده و هیچگونه علامتی در موضع باقی نمیماند.
بطور کلی میکرونیدلینگ یک روش درمانی مطمئن و کم عارضه است ولی موارد زیر ممکن است در بیماران دیده شود: بلافاصله بعد از میکرونیدلینگ پوست قرمز و سفت میشود که به دلیل تحریک کلاژن و کوتاه شدن رشتههای الاستین پوست است. این قرمزی چند ساعت بعد از بین میرود در مواردی که درمان عمیق باشد (عمق بالای ۱٫۵ میلیمتر) ممکن است قرمزی تا ۲ روز هم ادامه یابد. خشک شدن پوست از دیگر عوارض میکرونیدلینگ میباشد که برای رفع آن از کرمهای مرطوبکننده یا ترمیم کننده استفاده میشود. بعد از میکرونیدلینگ پوست التهاب دارد و به نور خورشید حساس میشود که از کرمهای ضد آفتاب قوی یا پماد اکسید دوزنگ استفاده میشود.
